เอ็นดูความระมัดระวังตัวแต่ก็กล้าหาญของนางนะ โมเมนท์ถีบหน้าพระเอกนี่ พระเอกอึ้งไปเลย
แนว : พีเรียด การเมือง ความรัก ความแค้น การวางแผน
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่า���ีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
คนแรกและคนเดียวคือหมานหมาน เว่ยเซ่าเข้าตำราคนรักเมียที่สุดในโลก ห้องตำราสตรีห้ามเข้าแต่พอรู้ว่าเธอขาเอาน้ำแกงมาให้ พี่แกรีบออกไปจูงมือเมียพาเมียเข้ามาทันที ไม่รักยังขนาดนี้พอรู้ตัวว่ารักเมียจะคลั่งรักขนาดไหนนน
ช่วงนี้คิดถึงงานเขียนดีๆ และเบื่อๆ ไม่รู้จะอ่านอะไร หยิบอะไรมาก็เนือยๆ ไม่จอย
ข้านี่เเหละองค์หญิงสาม (พากย์อังกฤษ)
เซวียนลู่ รับบท ซูเอ๋อหวง ตัวร้ายในจวนเว่ย
เสี่ยวเฉียว ชื่อเล่น หมานหมาน ช่วยชาวเมืองที่บอบช้ำจากภัยสงครามขุดบ่อ ซ่อมคลอง ค่อย ๆ ชนะใจเว่ยเซ่า เธอสนิทกับปู่และคิดถึงคำสอนของปู่ว่า ให้เธอเป็นน้ำ ใช้ความอ่อนโยนและความฉลาด วางแผน ให้เว่ยเซ่ายอมรับ ปกป้องชาวเมืองทั้งสองแคว้น
แต่มันก็จะมีจุดให้เอ๊ะอยู่เป็นระยะ ๆ เหมือนกันนะคะ อย่างความผูกพันของนางเอกกับครอบครัวที่ดูลึกซึ้งมากทั้ง ๆ ที่นางเพิ่งทะลุมิติมาอยู่กับครอบครัวนี้ได้ไม่กี่ปีเอง หรือความย้อนแย้งของนางเอกที่แม้จะยังระแวงในความรักของพระเอก แต่ตัวเองก็ยังกล้าที่จะปั้นปึ่งแง่งอนตามประสาสาวยุคปัจจุบันที่บางครั้งก็ทนความคิดปิตาธิปไตยเว่อร์วังของพระเอกไม่ค่อยได้ คือเหมือนไม่มั่นใจว่าเขารักจริง แต่ก็กล้าที่จะงอนให้เขาตามง้อ อ่านแล้วก็จะเกิดอาการมองบนบ้างนิดหน่อย
นางเอกเรื่องนี้สวยล่มเมือง ฉลาด วางตัวดี และนิ่งมาก นิ่งจนเรายังไม่รู้ว่าเค้าเริ่มรักพระเอกตอนไหน แต่ก็เพราะแบบนี้ พระเอกจึงหลงรักหมดใจ ส่วนเนื้อเรื้องอื่นๆ การรบ สงคราม ความขัดแย้ง official source ก็น่าติดตาม เพิ่มให้พล็อตมีความเข้มข้นขึ้นนอกเหนือจากเรื่องความรักด้วย แต่โดยรวมก็ยังเป็นแนวสุขนิยมค่ะ
งานแต่งคือเว่อมาก ดูชุดคือรู้เลยว่าแพง สมกับเป็นเจ้าสาวแต่งเข้าแคว้นเวยอ่ะ เอาจริงๆ แค่เปิดเรื่องดูก็คุ้มละ องค์ประกอบ ฉากเอย ชุดต่างๆ งานแน่นจัด นึกว่าครองราชย์แถมแต่งตั้งเมียเป็นฮองเฮา อลังเว่อ
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
พอได้อ่านก็รู้สึกพอใจมากๆ แน่นอนว่ามันไม่ได้เลิศเลอจนหยุดอ่านไม่ได้ แต่ก็รู้สึกสนุกดี นางเอกเองก็ไม่ได้ซู
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้